Amanet
- Detalji
- Objavljeno ponedjeljak, 10 Septembar 2007 23:05
- Autor Kemal Obad
Te godine ramazan naiđe u zimu, i svojim toplim zagrljajima utopli svaki dom, džamiju, svaki budžak, pa i onaj najtamniji, a ponajviše uniđe u srca i duše vjernika, i onih što bi namaz zaboravili drugim mjesecima, a posebno ga prigrliše vjerničke duše. Svak bi se trudio, što bi više umio, da makar tih mjesec dana k'o rahat isposti, koju lošu od sebe otkloni, da svoje lice umije tom nevidljivom, ali nurli vodom selameta u ramazanu. To bi ulazilo u svačije srce, vidjelo bi se to na insanima, pa bi narod znao kazati „Eno ga doš'o tobe“. I zaista, koliko god bi zima svoje hladne prekrivače znala bacati po kasabama i mahalama, tu njenu hladnoću, njene ledene džade, ramazan bi sve otoplio, zato bi i džamije bile punije safovima, djece i starih i mladih. Hvala Bogu da je tako, pa Bosna uvijek dočeka svoga gosta najljepše što može, blago i drago.
E moj ummete, za novčanik uzmem te!
- Detalji
- Objavljeno četvrtak, 09 Avgust 2007 23:02
- Autor Emira Drinić
Osvrt i komentar na koncert duhovne muzike islama "Moj ummete" održan na stadionu Koševo, 28.07.2007.
Koncert duhovne muzike islama Moj ummete je završen. Umjesto produhovljnih reakcija novine su zatrpane kritikama kojima se želi staviti do znanja da je to bio promašaj. Jedni nastupaju sa pozicija kadije, drugi sa pozicija onih koji se brinu za kulturu i duhovnost BiH i njenih građana, treći sa pozicija posmatrača. I svi su u pravu. Kao Nasrudin-hodžini klijenti.
Eho
- Detalji
- Objavljeno utorak, 12 Decembar 2006 22:55
- Autor Redakcija
Jednoga lijepog sunčanog dana, u jednoj lijepoj zemlji na brdovitom Balkanu, u stara dobra vremena, stariji čovjek i njegov najmlađi sin hodali su srećni jednim malim uskim šumskim puteljkom. Iznenada, pričajućci, negledajući ispred sebe, dječak se okrenuo da nešto vidi, naglo zape od jedan stari panj, udari se, posrnu i pade. Udarac je bio silovit, u momentu osjeti jaku bol u desnoj nozi, suze mu naglo navriješe na oči, a on iz sveg glasa nezaustavljivo kriknu: "Ajjoooj".
Utisci iz Japana IX
- Detalji
- Objavljeno četvrtak, 27 Juli 2006 22:49
- Autor Haris Čengić
Kjoto
Kjoto (Kyoto) je svojevrsni historijski i ''duhovni'' centar Japana budući da je taj grad više od hiljadu godina bio njegova prijestonica. Godine 1869. prijestonica je prenešena u grad Oedo koji je zbog toga postao poznat kao To-Kyo (sintagma koja u japanskom ima značenje novi Kyoto – nova prijestonica) i vremenom potpuno poprimio novi naziv Tokyo (Tokio). No, bez obzira na to što je izgubio svoj značaj u političkom smislu, Kjoto je u srcima svih Japanaca ostao duhovni, tradicionalni i kulturni centar čitave nacije. Grad je u tom smislu pun šinto i budističkih hramova, kao i univerziteta – kako državnih tako i šinto univerziteta (rečeno nam je da čak oko 10 procenata populacije čitavoga grada otpada na studente), a interesantno je da ima i jedan kršćanski univerzitet. Naravno Kjoto je i jak turistički centar Japana, veoma popularna destinacija gotovo svih turista koji posjećuju ovu zemlju.